صفحه رسمی محمد ابراهیمی آشنا

روزگاری که در آن همت دل خاموش است
غم فردا به نشانی ببرد آسایش
گر که اکنون قفس غم زدگی پاره نشد
فکر فردا و دل قرص قفس می شکند

شاعر : محمد ابراهیمی آشنا

اقبالت بر فکرت روشن
اندیشه باشد یک فرصت
حسرت نباشد عاشقی
منت نما معشوقه ات

شاعر : محمد ابراهیمی آشنا

ای دردانه هستی
ای انسان
ای موجود مقدس
ای پادشاه آفریده شده توسط پروردگار
ای حس کننده حالات و مقامات
ای کسی که شایستگی سجده کردن داشتی
و در معرض حسد واقع شدی
خود را دریاب
قلمرو پادشاهی به پایان می رسد
احساسات و مقامات ماندگار نیستند
 زندگی تو را تغییر می دهد
ای تنها ترین وجود موجود

شاعر : محمد ابراهیمی آشنا

چگونه سم وجودت را از کالبد خسته ام پاک کنم
چگونه خاطره های تقدیر را به اسب سرکش فراموشی سپارم
چگونه قدم های قدرت را بر روی بذر های نا امیدی بکوبم
تا اینکه نرویند علف های هرز انزوا
آری سرزندگی بهایی دارد
دلخوشی و آرامش بهایی دارد
بهای رادمنشی درو کردن پوشال های عادت است
و بهای آزادی انباشته کردن آن و به آتش کشیدن آنهاست در اوج امید ...

شاعر : محمد ابراهیمی آشنا

همیشه اوست که پایش را از خط قرمز فراتر می گذارد
همیشه اوست که شمشیر انتقامش فقط یک لحظه است
همیشه من ، مرد تنگنای خستگی ها بوده ام و او زنجیر وصلتم
همیشه من ، قدردان کمترین ها به نیت وجود احساس شده ام
همیشه اوست که دراماتیک ترین لحظه ها را برایت پیشکش می کند
همیشه اوست که هنگامه خستگی ، شاخه درخت را برایت پایین می کشد تا از بهترین ها برایش بچینی
همیشه من، می پندارم که اسراری هست ، که هیچ گاه هیچ کس نمی پذیرد
همیشه من ، به مردی مانند شده ام که عالی مقام در عدم هستم
همیشه اوست که رشته های حقیقت را ، از برایت بازگو می کند
همیشه من ، که به نَدانایی و تهی دستی راه ها پیموده ام .

شاعر : محمد ابراهیمی آشنا

تلخ ترین‌ های زندگی ؛ دست نیافتن و عقب نشینی نسبت به ترس هاست ؛ شیرین ترین های زندگی دست یافتن در اوج غلبه بر ترس و اطمینان و آگاهی کامل از مسیر است.

نویسنده محمد ابراهیمی آشنا

ما کجاوه رانان ره و مسیر عشقیم
ما حق طلبانِ زِمن پیر سرشتیم
ما خود به خودی خدای خود می یابیم
گر خود به خودی خدا شوی خود یابی

شاعر : محمد ابراهیمی آشنا

وقتی که شور و سیه پوشی خرقه بر گرفت
هَمره ز آن همه کس در صراط عشق
هر کس مناسب خود مدعی شود
آن نوکر مرام و مودت ز شهر عشق
گویا که او کشتی آدم به نوح داد
اقلیم و منزلت آدمی نجات داد

غرقِ در "اگر" ها زندگی می کنیم فارق از آن که باید غرق در "شدن"ها عروج کنیم !

نویسنده : محمد ابراهیمی آشنا

اگر آدمها برایتان خیلی زود ته میکشند خود را در چاه آدمها نیندازید ، دل را به دریای خویشتن بزنید و با ماهیان دریای بی کران وجود خویش تنهایی را شریک شوید ، آنها امیدی به غیر ندارند.

نویسنده : محمد ابراهیمی آشنا